> αφίσες που κολλήθηκαν τον δεκέμβρη του ’15 και τον γενάρη του ’16 από τις “ατροπίνες” 


Όταν μιλά το ελληνικό κράτος για τις μετανάστριες εργάτριες
Μιλά για καταπιεσμένες μουσουλμάνες και θαλασσοπνιγμένες μάνες. Φτιάχνει “καλύτερα” κέντρα κράτησης. Πουλάει πρόνοια δίπλα στη βαρβαρότητα του στρατο-αστυνομικού συμπλέγματος. Μοιράζει ρούχα, τρόφιμα και οίκτο.

Όταν μιλά το ελληνικό κράτος για τις μετανάστριες εργάτριες
εννοεί
τις γυναίκες εκείνες που καλύπτουν τις ανάγκες του πολιτισμένου δυτικού κόσμου αναλαμβάνοντας τους παραδοσιακούς ρόλους μάνας-συζύγου-νοικοκυράς. Εννοεί τις γυναίκες που τόσα χρόνια φροντίζουν παιδιά και ηλικιωμένους, καθαρίζουν σπίτια, ικανοποιούν τις αρσενικές σεξουαλικές ορέξεις. Εννοεί τις γυναίκες που ζουν και δουλεύουν στην ελλάδα της σεξιστικής και ρατσιστικής υποτίμησης, του trafficking, της μαύρης εργασίας. Μιας εργασίας που, όσο παραμένει βίαια υποτιμημένη και έξω από τα σχήματα του νόμου και του δημόσιου λόγου, τόσο πιο παραγωγική γίνεται για τα αφεντικά.

Όταν μιλούν οι μετανάστριες εργάτριες λένε
(και το εννοούν):
“Προτιμώ τον θάνατο απ’ την απέλαση. Εδώ ζω και δουλεύω τόσα χρόνια και δεν πρόκειται να γυρίσω πίσω. Θα συνεχίσω τον αγώνα για την ελευθερία μου με κάθε κόστος.”

Η Sanaa Taleb από το μαρόκο, ζει και δουλεύει στην ελλάδα 5 χρόνια. Φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του ελληνικού. Χτυπήθηκε βίαια από μπάτσους επειδή αρνήθηκε να υπογράψει το χαρτί της απέλασής της. Η Sanaa μίλησε για τις άθλιες συνθήκες και την παράταση του χρόνου κράτησής της. Έκανε αποχή συσσιτίου από τις 31/10/15 για 18 μέρες. Στο πλευρό της αρκετές από τις συγκρατούμενές της. Τώρα εκκρεμεί δικαστήριο εναντίον της, στις 26/01/16, με κατηγορίες για αντίσταση κατά της αρχής. Στις 14/12/15 η Sanaa, μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες του κέντρου κράτησης ελληνικού ξεκί-νησαν μαζικά αποχή συσσιτίου επιμένοντας να διαμαρτύρονται για τις συνθήκες κράτησής τους.
Η Sanaa και όλες οι πολυεθνικές εργάτριες δεν έχουν ανάγκη από λευκή ελεημοσύνη. Είναι οι ταξικές αδερφές μας που με τη δύναμη και την οργή τους δίνουν μια μάχη για όλες εμάς, ενάντια στους πολιτισμένους κανίβαλους αυτού του κόσμου. Για καθεμιά που της κόβουν το μισθό, που χάνει τη δουλειά της λόγω εγκυμοσύνης ή σεξουαλικών προτιμήσεων, που έρχεται αντιμέτωπη καθημερινά με κάθε είδους λεκτική ή σωματική σεξιστική βία.
Η Sanaa είναι κάθε γυναίκα προλετάρια

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ.

ατροπίνες