> αφίσα που κολλιέται απ’ την συνεργασία αντιφασιστικών ομάδων του antifa community
 |
|
Ενάντια στις επιθέσεις κράτους και φασιστών Στις 25/11 στη Μόρια της Λέσβου δύο μετανάστες σκοτώθηκαν κι αρκετοί τραυματίστηκαν από έκρηξη φιάλης γκαζιού μέσα στην σκηνή τους. Στα μέσα Νοέμβρη στη Σούδα της Χίου δεκάδες ακόμα είχαν τραυματιστεί από βόμβες μολότοφ και πέτρες, που έριχναν από σπίτια και υψώματα ντόπιοι κι εισαγόμενοι (από Αθήνα) φασίστες.
Την ίδια περίοδο ο υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής Μουζάλας “φιλονικεί” με τους δήμους των νησιών του ανατολικού Αιγαίου για το που ακριβώς θα κατασκευαστούν τα νέα κέντρα κράτησης που έχει εξαγγείλει. Τι μας λένε όλ’ αυτά; Ότι οι παλιές καλές αντι-μεταναστευτικές συμμαχίες κράτους-φασιστών-νοικοκυραίων, αλλά και ο παλιός κακός ρατσισμός (έστω και με “ανθρωπιστικές ευαισθησίες”) βρίσκονται ξανά στο προσκήνιο -και όχι μόνο στη Λέσβο και στη Χίο. Το ελληνικό κράτος ολοκλήρωσε πια την στροφή του και ο βίος των μεταναστών πρέπει να ξαναγίνει αβίωτος, α λα αριστερά αυτήν τη φορά.
Οι πρώτοι/ες που το κατάλαβαν αυτό είναι φυσικά οι ίδιοι/ες οι μετανάστ(ρι)ες. Το κατάλαβαν γιατί μένουν σε παλιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή σκηνές μέσα στο κρύο και την βροχή σε όλη την επικράτεια, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Το κατάλαβαν γιατί, όταν υπάρχει φαγητό, αυτό δεν τρώγεται. Το κατάλαβαν γιατί δεκάδες χιλιάδες απ’ αυτούς είναι εγκλωβισμένοι/ες εδώ και μήνες στα νησιά, περιμένοντας τις απαντήσεις από τις αιτήσεις ασύλου.
Όμως οι μετανάστ(ρι)ες δεν είναι και δεν θα είναι εύκολος στόχος για το ρατσισμό και τη δημόσια τάξη. Οργανώνονται, διαδηλώνουν και εξεγείρονται, στέκονται όρθιοι/ες, ενάντια σε όλη τη χολή της ντόπιας “ελληνικής φιλοξενίας”.
Στη Σούδα, την Μόρια, το Βαθύ, την Λέρο, οι μετανάστες/στριες, τα ταξικά μας αδέλφια, δίνουν καθημερινές μάχες, ενάντια στην ακραία υποτίμηση της ζωής τους, ενάντια στην επιταχυνόμενη υποτίμηση όλων μας. Κι οι εχθροί τους είναι εχθροί μας.
αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών
|