“Από τώρα ο δρόμος δε θα συγχωρεί πλέον.
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε,
γιατί τίποτε δεν μας ανήκει.
Στον δικό σας τόπο δεν μπορώ να ξεκουραστώ.
Οι αστοί θα πρέπει να τρέμουν,
τα αποβράσματα είναι στην πόλη
όχι για να διασκεδάσουν,
αλλά για να κάψουν συθέμελα αυτό το μέρος. […]
Ποιά είναι τα πρότυπα μας;
Κάψατε τα φτερά μιας ολόκληρης γενιάς.
Τα θρυμματισμένα όνειρα έχουν χαλάσει τον σπόρο της ελπίδας.
Όσο το σκέφτομαι…
Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε. Ήρθε η ώρα που η γαλλία
θα δώσει επιτέλους λογαριασμό για τα εγκλήματά της.
[…]
Η ιστορία διδάσκει ότι οι ευκαιρίες μας είναι μηδενικές.
Γι’ αυτό σταματήστε πριν όλα ξεφύγουν απ’ τον έλεγχο.
Ή γεννήσουν κι άλλο μίσος.
Ας ενωθούμε κι ας κατακάψουμε το σύστημα.
Αλλά τι, τι περιμένουμε για να βάλουμε φωτιά;”
Κάθε πρωτοχρονιά στα προάστια του παρισιού εκατοντάδες αυτοκίνητα (περιπολικά και όχι μόνο) παίρνουν φωτιά. Τόσα πολλά που, τις παραμονές του 2011, ο υπουργός εσωτερικών της γαλλίας αναγκάστηκε να εισάγει ειδικά μέτρα για να περιορίζει την πώληση βενζίνης την τελευταία βδομάδα του έτους -με αμφίβολα αποτελέσματα.
Μια προλεταριακή πρωτοχρονιάτικη γιορτή των νεαρών μεταναστών κατοίκων.
Οι γιορτές αυτές δεν ήταν άγνωστες στους NTM… Οι Supreme NTM (Nique Ta Mère) αποτελούνται από τον Joey Starr (καταγωγή από καραϊβική) και τον Kool Shen (καταγωγή από πορτογαλία) και, ξεκινώντας απ’ το Seine-Saint-Denis το 1989, έγιναν η μεγαλύτερη hardcore χιπ χοπ μπάντα της γαλλίας. Οι στίχοι τους επιτίθενται στο ρατσισμό και τις ταξικές ανισότητες, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν εστιάσει και στο να καταδικάζουν την αυτοκαταστροφική βία μεταξύ των συμμοριών στα γκέτο. Οι στίχοι του “Uu’ est ce qu’ on attend”, γραμμένοι το 1995, θα μπορούσαν να αποτελούν προκήρυξη για την εξέγερση των γαλλικών προαστίων του 2005: Μια διακριτική υπενθύμιση ότι το μέλλον αυτών των κωλοκοινωνιών εξακολουθεί να μην είναι γραμμένο. Όχι χωρίς εμάς.