Οι σχολές δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Οι σχολές είναι μητρόπολη: είναι τμήμα του δημόσιου χώρου, τον έλεγχο του οποίου διεκδικούν τα αφεντικά και το κράτος τους κόντρα στο πολυεθνικό προλεταριάτο, τις κοινότητές του και την αναπαραγωγή του.

Οι σχολές είναι κόμβοι γνωσιολογικής παραγωγής για το νέο μιλιταρισμό: Οι θεωρίες για τους διακρατικούς συσχετισμούς ισχύος, οι τεχνολογίες για τα σύνορα, τα ανθρωπιστικά τμήματα που στελεχώνουν τις ΜΚΟ, οι εργασίες για αρχιτεκτονική ανάπλαση της πόλης είναι γνώσεις για τους μπάτσους και τον στρατό, είναι δουλειές που πληρώνονται και πρέπει να προστατεύονται.

Οι σχολές είναι πάρκινγκ: είναι άλλος ένας χώρος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, ιστορικά προσδιορισμένος. Η κρίση προχωράει με άξονα την υποτίμησή μας: οι μελλοντικοί/ες μισότρελοι άνεργοι και οι σαλταρισμένες προλετάριες πρέπει να πειθαρχούνται ξανά και ξανά, να είναι φτηνοί και σιωπηλές μέσα σε καθαρά και ήσυχα αμφιθέατρα χωρίς αφίσες και συνθήματα.

Η δημόσια τάξη χρειάζεται το πανεπιστήμιο, γιατί ο πόλεμος χρειάζεται τη γνώση. Το ελληνικό πανεπιστήμιο χρειάζεται τη δημόσια τάξη για να πουλάει τα εμπορευματά του και για να πετάει έξω όσους περισσεύουν και όσες εμποδίζουν τις δουλειές του. Κι έτσι μαζεύονται μπάτσοι κάθε λογής: μπράβοι και σεκιουριτάδες, πρόθυμοι επιστάτες, μπάτσοι κανονικοί, ρουφιάνοι συμφοιτητές και φιλόδοξες φοιτήτριες, καθηγητές-καραβανάδες και καθηγήτριες φίλες της αστυνομίας.

Όλοι αυτοί μας λένε “πρόβλημα”: επειδή αρνούμαστε να το βουλώσουμε, επειδή αρνούμαστε τις σπουδές στο νέο φασισμό. Και δεν είμαστε (οι) μόνοι/ες: µέσα στις σχολές εµφανίζεται ένα υποκείµενο που ξέρει ότι δεν χωράει στις παλιές µεσολαβήσεις, που ξέρει ότι τα αφεντικά το προορίζουν για πέταµα, που δεν ψήνεται µε το βασικό µισθό ή την κοινωφελή εργασία, που αρνείται να γλύφει τους ακαδηµαϊκούς υπαλλήλους της δηµόσιας τάξης.

Από αυτή την άποψη είµαστε πρόβληµα! Κι αλλιώς: µας αντιστοιχεί να γίνουμε πρόβλημα: να βρούµε τις διαδικασίες ανασύνθεσης µίας αυτόνοµης κοινότητας και να καταλάμβανουµε τις σχολές για τις ανάγκες αυτής της κοινότητας.

Οι σχολές δεν ανήκουν στους μπάτσους, τους καθηγητές και τους φοιτητές τους! Γι’ αυτό και εμείς θα σαµποτάρουµε τις δουλειές του πανεπιστηµίου, θα κάνουµε κριτική από ταξική θέση, θα επανοικειοποιούµαστε τους χώρους του πανεπιστηµίου και θα τους αξιοποιούµε για τους δικούς µας σκοπούς όποτε και όπως γουστάρουµε, θα κάνουμε live και διαδηλώσεις.

Θα οργανωνόµαστε αυτόνοµα εναντίον τους.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ LIVE ΤΩΝ COLLECTIVE 138 | ΑΣΟΕΕ | 22.09 |