απ’ το περιοδικό Sarajevo #94 (απρίλης ’15)

…Θα υπάρξουν εκατομμύρια μετανάστες και χιλιάδες τζιχαντιστές που θα έρθουν στην Ευρώπη, αν καταρρεύσει οικονομικά η Ελλάδα…
Ν. Κοτζιάς, υπουργός εξωτερικών, 6 Μάρτη
– στα “πηγαδάκια” της άτυπης συνόδου των υπ.εξ. της ε.ε. στη λετονία

…Αν οι εταίροι-πιστωτές προσπαθήσουν να χτυπήσουν την Ελλάδα, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα αναστείλει τη συνθήκη “Δουβλίνο ΙΙ” και θα στείλει τους μετανάστες που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος στο Βερολίνο…
Π. Καμμένος, υπουργός άμυνας, 8 Μάρτη
– στο “εθνικό συμβούλιο των αν.ελλ.”

Την απάντηση στην ερώτηση ποιά απ’ τις αυτές τις δύο πολιτικές / κυβερνητικές βιτρίνες είναι το alter ego της άλλης, την αφήνουμε σ’ εσάς. Ουσιαστικά είπαν το ίδιο πράγμα: ο πρώτος ότι το ελληνικό κράτος είναι ο προμαχώνας της ε.ε. που κρατάει τα “εκατομμύρια μεταναστών” και τις “χιλιάδες τζιχαντιστών” μακρυά απ’ την ευρώπη· ο δεύτερος ότι θα το ελληνικό κράτος θα “κατευθύνει” τους μετανάστες στο Βερολίνο. Και το είπαν εννοώντας το ίδιο: φοβηθείτε μας…

Το πως “αξιοποιούνται” οι μετανάστες και οι μετανάστριες στην ελληνική επικράτεια εδώ και 25 χρόνια είναι γνωστό. Εκείνο που έχει ξεχαστεί (ή, λόγω ηλικίας, οι νεώτεροι / ες δεν γνωρίζουν) ότι ο ελληνικός κρατικός φασισμός έχει χρησιμοποιήσει τους μετανάστες άλλη μια φορά σαν “εργαλείο” εξωτερικής πολιτικής. Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘90, κάθε φορά που οι ελληνικές κυβερνήσεις ήθελαν να “πιέσουν” τις μόνιμα ασταθείς αλβανικές, έκαναν τις διαβόητες “επιχειρήσεις σκούπα”, συγκέντρωναν κατά εκατοντάδες μετανάστες απ’ την αλβανία, και (ξυλοφορτώνοντάς τους και κλέβοντάς τους…) τους “ξαπόστελναν από κει που ήρθαν” – όπως το είχε θέσει η προοδευτική “ελευθεροτυπία”. [1] Μ’ αυτόν τον τρόπο η Αθήνα αφενός στερούσε τα όποια μεταναστευτικά εμβάσματα στις εξαθλιωμένες τότε αλβανικές οικογένειες, αφετέρου (ήλπιζε ότι) θα προκαλέσει κοινωνικές εντάσεις. Μ’ άλλα λόγια, ο ελληνικός φασισμός / καπιταλισμός “αξιοποιούσε” με δύο τρόπους τους μετανάστες (απ’ την αλβανία): είτε σαν “κρέας για δουλειά”, είτε σαν “κρέας για light πόλεμο”.

Αυτήν την “παράδοση” θυμήθηκαν οι δύο υπουργοί της φαιορόζ κυβέρνησης, βελτιώνοντάς την και ανεβαίνοντας πίστα. Όσο οι μετανάστες εργάτες και εργάτριες παραμένουν “κρέας για δουλειά” εντός της ελληνικής επικράτειας τα συγκεκριμένα κυβερνητικά αδρείκελα (αλλά όχι μόνον αυτά) ξέρουν καλά πως η “δουλειά” που έχει αναλάβει το κράτος τους είναι να κρατάει αυτούς τους ανθρώπους φυλακισμένους, κι όχι μόνο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης· φυλακισμένους τόσο όσο να δουλεύουν στην ελλάδα με τους πιο ταπεινωτικούς όρους ώστε να καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα ποσά που χρειάζονται για να πληρώσουν τα κυκλώματα ώστε να διαφύγουν προς ιταλία. Και απο εκεί όπου αλλού στην ευρώπη μπορούν. Ξέροντας καλά αυτή την αλήθεια απειλούν την “υπόλοιπη ευρώπη” (και ειδικά το γερμανικό κράτος) ότι “θα ανοίξουν το κελί – ελλάδα” και θα αφήσουν τους αιχμάλωτους μετανάστες να δραπετεύσουν. Έτσι, χρησιμοποιούν αυτές τις χιλιάδες ανδρών και γυναικών που, εδώ και 5 χρόνια τουλάχιστον, δεν θέλουν να μείνουν στο ελλαδιστάν (είναι τράνζιτ) και σαν “κρέας” για την εξωτερική κρατική πολιτική… Σαν “φτηνό κρέας” διακρατικού ανταγωνισμού.
Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα χρησιμοποιούσαν σαν “απειλή”, στην περίπτωση μιας “ελληνικής κατάρρευσης”, ότι θα μεταναστεύσουν στην ευρώπη χιλιάδες ντόπιοι, λευκοί, πρωτοκοσμικοί έλληνες, με ευρωπαϊκά διαβατήρια! Όχι! Γιατί θα έπρεπε να εξηγήσουν το γιατί θεωρούν τους υπηκόους τους “απειλητικούς” για τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη… Δεν ασχολούνται λοιπόν μ’ αυτό. Απειλούν δείχνοντας τους αιχμάλωτους ασιάτες ή αφρικανούς. Λένε όσο πιο καθαρά μπορούν ότι “κοιτάξτε, αυτοί είναι απολίτιστοι, επικίνδυνοι, μουσουλμάνοι – μπορεί και τζιχαντιστές· ε, λοιπόν, θα τους ‘αμολύσουμε’ κατά πάνω σας”. Λένε, δηλαδή, ότι πιο βρώμικο και ρατσιστικό θα μπορούσε να σκεφτεί το άθλιο μυαλό ενός πρωτοσμικού φασίστα που έχει εξουσία.

Είχαμε προειδοποιήσει πολύ έγκαιρα: ο συ.ριζ.α. είναι ένα κόμμα της “δεξιάς”, όσο κι αν παριστάνει την “αριστερά”. Το ίδιο και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του, που έχει αποδεχθεί (και γουστάρει) την συνεργασία και την υπουργοποίηση των ψεκασμένων ελλήνων. Και, παρά τα “φιλάνθρωπα” αισθήματά της (;) [2] αυτή η κατά φαντασίαν κοινωνική / πολιτική “αριστερά” δεν αντιδρά ούτε ελάχιστα όταν οι αγαπημένοι της υπουργοί εννοούν δημόσια και κατηγορηματικά τους μετανάστες και τις μετανάστριες σαν “όπλο μαζικής καταστροφής”, που θα “στρέψουν” είτε εναντίον της υπόλοιπης ευρώπης γενικά (Κοτζιάς) είτε κατά του γερμανικού κράτους ειδικά (ψεκασμένος). Πλήρης αποδοχή και συμφωνία. Ακόμα και στην ολοφάνερη παραδοχή ότι το ελλαδιστάν έχει τον ρόλο του ευρω-συνοριοφύλακα, τον οποίο θα συνεχίσει να ασκεί (και ξέρουμε πως το κάνει…) “αρκεί οι εταίροι να μην μας πιέζουν”…

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

2 – Ο καινούργιος υπουργός δημόσιας τάξης (και πανεπιστημιακός) Πανούσης το ξεστόμισε: η χώρα δεν αντέχει άλλους μετανάστες… Πρόκειται για φρεσκαρισμένη διατύπωση του “το πλοίο γέμισε” όλων των ευρωπαίων φασιστών, και στα μέρη μας του βορΒορίδη, τότε που ήταν το αφεντικό του “εθνικού μετώπου”.
Τι πάει να πει “η χώρα δεν αντέχει άλλους μετανάστες” απ’ τα φρέσκα, και με “νωπή λαϊκή εντολή” φαιορόζ χείλη; Αυτό που σήμαινε πάντα: η “χωρητικότητα” του ελλαδιστάν έχει να κάνει με τα πορτοφόλια. Αν πρόκειται για τουρίστες, χωράει άπειρες δεκάδες εκατομμυρία. Αν πρόκειται για κυνηγημένους, πρόσφυγες, εργάτες και εργάτριες που δεν έχουν καμία όρεξη να ζήσουν σε μια κανιβαλική, παρηκμασμένη κοινωνία σαν την ελληνική αλλά είναι περαστικοί / ες από ‘δω, τότε “όχι – δεν χωράει άλλους”. Που σημαίνει: “θα σας βγάλουμε την ψυχή”…