Κρατούμενοι αυτοί· αλλά κι εμείς… Τα λόγια μας είναι φτωχά, αφού δεν πρόκειται να αλλάξουν άμεσα την κατάσταση. Τα χρωστάμε όμως, σαν το ελάχιστο, σ’ αυτές τις εκατοντάδες και χιλιάδες ανθρώπων τους οποίους το ελληνικό κράτος έχει αποφασίσει διαχρονικά να αντιμετωπίζει χειρότερα και από καταδικασμένους. Τους πρόσφυγες / μετανάστες, που έχει αιχμαλωτίσει σε διάφορα “κέντρα” / κάτεργα, στερώντας ακόμα και τα στοιχειώδη για την καθημερινή τους ζωή. Τα βοθρολύματα έρχονται στη Χίο (και οπουδήποτε αλλού) σαν “ουρά” της επίσημης κρατικής πολιτικής. Η μόνη διαφορά της σημερινής φαιορόζ κυβέρνησης απ’ τις προηγούμενες είναι ότι δεν πνίγει συστηματικά τους φυγάδες. Ο κεντρικός πυρήνας της “αντιμετώπισης των ροών” είναι, όμως, ο ίδιος: θα τους κάνουμε τον βίο αβίωτο έτσι ώστε να μην έρχονται κι άλλοι. Θα τους κάνουμε, επίσης, τον βίο αβίωτο ώστε να κάνουν οτιδήποτε για να μαζέψουν πέντε φράγκα να πληρώσουν τα παράνομα “γραφεία ταξιδίων”, μπας και γλυτώσουν μια ώρα νωρίτερα απ’ τον “ελληνικό παράδεισο”. Δεν είναι τα λεφτά που λείπουν απ’ το ελληνικό κράτος. (“Λεφτά υπάρχουν” για τις πάμπολες λαμογιές, εργολαβίες και μπίζνες που στήνονται στο όνομα, υποτίθεται, της φροντίδας των προσφύγων / μεταναστών). Πρόκειται για κεντρικό σχεδιασμό. Που ξεκινάει απ’ την ανάθεση της “ευθύνης” για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο στρατό. Και φτάνει ως τον συστηματικό, μέχρι εξουθένωσης ψυχολογικό πόλεμο σε βάρος τους. Οι φασίστες είναι οι “λευκές φρουρές”. Ελέγχονται κατευθείαν απ’ το ελληνικό βαθύ κράτος και υπακούουν / υπηρετούν την ρατσιστική τακτική του, με παραγγελίες. Αν πρέπει να δειχθεί ο πραγματικός κεντρικός υπεύθυνος, ας μη γίνουν αποπροσανατολιστικά λάθη… |