> 3ήμερο παρουσίασης της έκδοσης “Τώρα είμαστε όλοι καθάρματα“. Από Διαρρήκτ(ρι)ες της Φοιτητικής Κουλτούρας. 27, 28 και 29 Μάη, στη Νομική -είσοδος από ακαδημίας – μασσαλίας


–ΠΕΜΠΤΗ 26/05
19.00> Εκδήλωση: WAR LABS: Για την ιστορία της σχέσης επιστήμης και μιλιταρισμού
22.00> Προβολή: Sir, no sir! (2005) Αντιστάσεις των αμερικανών στρατιωτών στον πόλεμο του Βιετνάμ
–ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/05
19.00> Εκδήλωση: ΒRING THE WAR HOME: Η ιστορία του στρατού είναι μια ιστορία αντιεξέγερσης. Η ιστορία του στρατού -η ιστορία της μορφής του πολέμου- είναι μια κοινωνική ιστορία.
22.00> Dj Set: Humano | Hiphop, Afrobeat, Bass
–ΣΑΒΒΑΤΟ 28/05
19.00> Εκδήλωση: Η ιδιοτροπία της ελληνικής περίπτωσης: Για τα μιλιταριστικά ενδιαφέροντα του ελληνικού πανεπιστημίου (και μια εξήγησή τους)
22.00> Lust’n’sound Bar
“Μπροστά στα μάτια μας εμφανίστηκε το Jason: είδαμε στρατοαστυνομικά κονδύλια, εργαστήρια και ερευνητές του ΕΜΠ που έκαναν τη δουλειά τους, τη frontex και τους λιμενόμπατσους που περίμεναν. Είδαμε τους φοιτητές που αδιαφορούσαν· είδαμε και αυτούς και αυτές που δεν ψήνονταν. Είδαμε ένα υψηλό καταμερισμό της εργασίας και ένα καλοστημένο δίκτυο ακαδημαϊκών δομών, εργαστηρίων και εταιριών που δύσκολα μπορούσε να προσβληθεί. Είδαμε μια ώριμη μιλιταριστική ιδεολογία: μια ιδεολογία παρούσα και ταυτόχρονα αόρατη μέσα στις επιστημονικές κοινοτυπίες: “κάνουμε τη δουλειά μας”/“μας ενδιαφέρει απλά η επιστήμη”/“δεν ξέρουμε πού θα παραδοθεί”.
Όλα αυτά φαίνονται να επιπλέουν σε ένα ανεξήγητο παρόν. Κι όμως: ό,τι είδαμε παραπάνω έχει ιστορία. Και η συλλογική κατανόηση της ιστορίας του είναι χρήσιμη για να μην χάσκουμε με το στόμα ανοιχτό κάθε φορά που οι καθημερινές χειρονομίες και συμπεριφορές των φοιτητών/τριων βγάζουν δόντια. Κάθε φορά που ακαδημαϊκή ζωή ή οι ερευνητικές προοπτικές της φοράνε τις αποχρώσεις του χακί και καταφάσκουν στις κατευθύνσεις του νέου μιλιταρισμού.

Αντιμιλιταριστική ιστορία της επιστήμης- αντιμιλιταριστική ιστορία του στρατού- αντεθνική προλεταριακή κριτική στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Κάνουμε ένα βήμα πίσω για να κοιτάξουμε το παρελθόν μας χωρίς τα γυαλιά της ιδεολογίας αλλά με τη συνείδηση της ταξικής μας θέσης· χρειάζεται να τα βάλουμε με την επιστήμη και τη γνώση μέσα στον ίδιο τους το ναό. Η πολιτική ιστορία είναι προϋπόθεση της πολιτικής οργάνωσης. Η πολιτική οργάνωση είναι η μόνη δυνατότητα για μια πολιτική, δηλαδή πολεμική ιστορία. Και αυτή η πολεμική ιστορία δεν ανήκει στη σχόλη της ακαδημαϊκής ζωής, δεν είναι ένα διανοητικό πείραμα- ανήκει στην πραγματική δυνατότητα της άρνησης. Είναι ό,τι έχουμε.”