 |
| 17-18-19 Οκτώβρη, GAME OVER festival, στο αίθριο της αρχιτεκτονικής (είσοδος από στουρνάρη) Γλώσσα και νέες μηχανές …Με την εισήγηση αυτή θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε πως η θεωρητική γλωσσολογία έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη αυτού του σύγχρονου κλάδου, της εφαρμοσμένης υπολογιστικής γλωσσολογίας. Αυτό το πέρασμα θα το δούμε μέσα από το παράδειγμα δύο γλωσσολόγων που καλύψανε ο καθένας με τον τρόπο του βασική απόσταση για να χωρέσει η γλώσσα στη μηχανή, με χρονολογική απόκλιση έξι δεκαετιών ο ένας από τον άλλο. Τέλος, θα μιλήσουμε για την υπολογιστική γλωσσολογία αυτή καθαυτή, μέσα από τους ήδη εκπληρωμένους και μη στόχους της απέναντι στη γλώσσα… Αλγόριθμος: Η μηχανοποίηση της σκέψης …Αυτό που έκανε ο Turing, ήταν ότι μετακίνησε το βάρος της προσοχής του από τους κανόνες ενός αλγόριθμου, σε αυτό που στην πραγματικότητα κάνει το άτομο που τους εκτελεί. Κατάφερε να δείξει ότι ένα τέτοιο άτομο θα μπορούσε να περιοριστεί σε μερικές υπερβολικά απλές βασικές ενέργειες, χωρίς αυτό να αλλάζει το τελικό αποτέλεσμα του υπολογισμού…Τελικά, ως παράπλευρο αποτέλεσμα βρήκε ένα μαθηματικό μοντέλο για μια υπολογιστική μηχανή γενικής χρήσης… …Τόσες ιδέες και τόσα τεχνολογικά επιτεύγματα συνέκλιναν ώστε να δημιουργηθεί ο σύγχρονος υπολογιστής, που θα ήταν παράλογο να αποδώσει κανείς τα εύσημα για την εφεύρεσή του σε ένα μόνο πρόσωπο. Ωστόσο, είναι γεγονός πως όταν κάποιος γράφει σε πληκτρολόγιο ή χρησιμοποιεί ένα ηλεκτρονικό λογιστικό πρόγραμμα ή ένα πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου, στην ουσία χρησιμοποιεί μια υλοποίηση της μηχανής του Turing…(Περιοδικό Times 1999) Memory Plugged In: Η μνήμη σαν μέσο παραγωγής της λήθης …Υπάρχουν δύο καταστάσεις της μνήμης. Η νοερή / σωματική και η καταγραμμένη. Θα χαρακτηρίσουμε την πρώτη ζωντανή μνήμη, και την δεύτερη νεκρή μνήμη. Οι χαρακτηρισμοί “ζωντανή” και “νεκρή” δεν είναι αξιολογικοί. Δεν εννοούμε ότι η μία είναι καλύτερη απ’ την άλλη. Χρησιμοποιώντας την διάκριση μεταξύ ζωντανής εργασίας (αυτό που καταλαβαίνουμε σαν εργασία) και νεκρής εργασίας (το εργαλείο, η μηχανή) θέλουμε να μεταφέρουμε στις καταστάσεις της μνήμης αυτό το δίπολο. Ανάμεσα στην μνήμη που ζει μαζί με το έμβιο, το άτομο, την κοινότητα και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ζωή των “φορέων” της, και την μνήμη που έχει αποτεθεί σε κάποιο υλικό μέσο (πάπυρο, χαρτί, πέτρα, μαγνητική ταινία, φιλμ, ψηφιακό δίσκο) και μπορεί να υπάρξει ακόμα και θαμμένη στο χώμα επί αιώνες… |
