Επειδή μας προκαλεί, το λιγότερο, αηδία η “αντιναζιστική” στροφή του ελληνικού κράτους την εποχή του νέου ολοκληρωτισμού, της απόλυτης ταξικής/κοινωνικής μας υποτίμησης και των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών εργατών/προσφύγων πολέμου…
Επειδή έχουμε πλήρη κοινωνική και ταξική συνείδηση του ότι ο εργατικός αντιφασισμός ποτέ δεν ήταν και δε θα είναι έργο του κράτους έκτακτης ανάγκης και των κομματικών συνιστωσών του…
Επειδή εδώ και σαπανταπέντε μέρες ξεδιπλώνεται μια στρατηγική της (παρα)κρατικής έντασης με φανερούς και αφανείς πρωταγωνιστές…
Επειδή νιώθουμε στο πετσί μας εδώ και καιρό πως η μοναδική “πλεονασματική / αναδιανεμητική” πολιτική του ελληνικού κράτους είναι η διάχυση του τρόμου και μαζικού παραλυτικoύ φόβου…
Επειδή, πέρα από κάθε “ηρωϊκή” αφήγηση, ξέρουμε πως κίνημα είναι ν’ αναμετριώμαστε κάθε μέρα με τους φόβους και τις αιτίες μας…
…δηλώνουμε ξεκάθαρα, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, πως είμαστε με τη μεριά του εργατικού αντιφασιστικού αγώνα: με το μεγαλύτερο δυνατό εύρος μετώπων και το μεγαλύτερο δυνατό κοινωνικό και κινηματικό πλούτο απόψεων, εκφράσεων, χειρονομιών και πρακτικών. Στο συστημικό τρόμο αντιτάσσουμε τη μαχόμενη αξιοπρέπεια και το δίκαιο μας.

Το σημερινό antifa live θα πραγματοποιηθεί κανονικά – δε θα υποκύψουμε σε εκβιασμούς.
Το χρωστάμε στους εαυτούς μας και σ’ όλους εκείνους, μετανάστες και ντόπιους, που θα λείπουν για πάντα απ’ τις γειτονιές, τις δουλειές και τις γιορτές μας. Αλλά όχι κι από τη μνήμη μας…