από το antifa shalala /
Ο X και η Y ταξιδεύουν τον κόσμο μαζεύοντας καρτ ποστάλ. Έφτασαν στο Ελ. Βενιζέλος λίγο αφότου έβγαλαν selfie έξω απ’ το Κολοσσαίο, λίγο αφότου έφαγαν cod chips στο εστιατόριο απέναντι απ’ το βρετανικό μουσείο, λίγο προτού πιουν ouzo χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα στο ημεροβίγλι.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Κάποιοι απ’ αυτούς ανησυχούν όταν στο newsfeed τους εμφανιστούν εικόνες πολέμου, άλλοι απ’ αυτούς καβλώνουν, λιγότερο ή περισσότερο κρυφά, κάποιοι απ’ αυτούς μεγάλωσαν καμαρώνοντας τον Σταλόνε στον Ράμπο, κάποιοι σημαδεύτηκαν στην ψυχή από την Αμπράμοβιτς κι όταν έχουν τις μαύρες τους σκέφτονται τους κακόμοιρους τους πρόσφυγες ακούγοντας μελαγχολικά κομμάτια “world music”.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Είναι σημαντικό, λένε συχνά, να μπορείς να καταναλώσεις αρχαίους πολιτισμούς που ανοίξαν τον δρόμο για τις δυτικές δημοκρατίες του σήμερα. Αγχώνονται για την αρτηριακή τους πίεση. Η ποιότητα ζωής είναι σημαντικό πράγμα, λένε συχνά, ξεφυσώντας ελαφριά, αφότου παρακολουθήσουν ντοκυμαντέρ για τις χώρες του τρίτου κόσμου, αυτό το άγχος του σύγχρονου τρόπου ζωής μπορεί να μας κάνει να ξεχνάμε πόσο σημαντικά μπορεί να είναι απλά πράγματα όπως τα βιολογικά προϊόντα ή το τζόκινγκ.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Τα ταξιδιωτικά γραφεία των χωρών καταγωγής τους τα τελευταία χρόνια διαγράφουν διάφορες χώρες από τους διαθέσιμους προορισμούς.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Το καλοκαίρι του 2017 οι X και οι Y υπολογίζεται ότι θα περάσουν 60 εκατομμύρια νύχτες στην ελλάδα. Για να μπορέσουν να μαζέψουν ελληνικές καρτ ποστάλ, τριγύρω τους ανθίζει ένας τεράστιος κύκλος εργασιών, χτισμένος από ολοένα και πιο σκατοπληρωμένα μεροκάματα για πολλούς και μεγάλα -φοροδιαφεύγοντα- κέρδη για λίγους. Λίγους Χ και Ψ που ίσως ταξιδέψουν σε άλλες γειτονιές του πλανήτη για να μαζέψουν καρτ ποστάλ.
Το ίδιο καλοκαίρι του 2017 60.000 μετανάστες προλετάριοι από χώρες που δεν είναι διαθέσιμες για καρτ ποστάλ, έχουν κριθεί ως υπερβολικά πολλοί για να περάσουν τις νύχτες και τις μέρες τους στην ελλάδα. Κι εμείς είμαστε μαζί τους.
Όσο για αυτούς που μαζεύουν καρτ ποστάλ, ας τους κάνουμε δώρο άλλη μία:
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Κάποιοι απ’ αυτούς ανησυχούν όταν στο newsfeed τους εμφανιστούν εικόνες πολέμου, άλλοι απ’ αυτούς καβλώνουν, λιγότερο ή περισσότερο κρυφά, κάποιοι απ’ αυτούς μεγάλωσαν καμαρώνοντας τον Σταλόνε στον Ράμπο, κάποιοι σημαδεύτηκαν στην ψυχή από την Αμπράμοβιτς κι όταν έχουν τις μαύρες τους σκέφτονται τους κακόμοιρους τους πρόσφυγες ακούγοντας μελαγχολικά κομμάτια “world music”.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Είναι σημαντικό, λένε συχνά, να μπορείς να καταναλώσεις αρχαίους πολιτισμούς που ανοίξαν τον δρόμο για τις δυτικές δημοκρατίες του σήμερα. Αγχώνονται για την αρτηριακή τους πίεση. Η ποιότητα ζωής είναι σημαντικό πράγμα, λένε συχνά, ξεφυσώντας ελαφριά, αφότου παρακολουθήσουν ντοκυμαντέρ για τις χώρες του τρίτου κόσμου, αυτό το άγχος του σύγχρονου τρόπου ζωής μπορεί να μας κάνει να ξεχνάμε πόσο σημαντικά μπορεί να είναι απλά πράγματα όπως τα βιολογικά προϊόντα ή το τζόκινγκ.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Τα ταξιδιωτικά γραφεία των χωρών καταγωγής τους τα τελευταία χρόνια διαγράφουν διάφορες χώρες από τους διαθέσιμους προορισμούς.
Τους αρέσει να μαζεύουν καρτ ποστάλ.
Το καλοκαίρι του 2017 οι X και οι Y υπολογίζεται ότι θα περάσουν 60 εκατομμύρια νύχτες στην ελλάδα. Για να μπορέσουν να μαζέψουν ελληνικές καρτ ποστάλ, τριγύρω τους ανθίζει ένας τεράστιος κύκλος εργασιών, χτισμένος από ολοένα και πιο σκατοπληρωμένα μεροκάματα για πολλούς και μεγάλα -φοροδιαφεύγοντα- κέρδη για λίγους. Λίγους Χ και Ψ που ίσως ταξιδέψουν σε άλλες γειτονιές του πλανήτη για να μαζέψουν καρτ ποστάλ.
Το ίδιο καλοκαίρι του 2017 60.000 μετανάστες προλετάριοι από χώρες που δεν είναι διαθέσιμες για καρτ ποστάλ, έχουν κριθεί ως υπερβολικά πολλοί για να περάσουν τις νύχτες και τις μέρες τους στην ελλάδα. Κι εμείς είμαστε μαζί τους.
Όσο για αυτούς που μαζεύουν καρτ ποστάλ, ας τους κάνουμε δώρο άλλη μία:
