“Δεν είναι λίγες οι φορές που στη δημόσια σφαίρα έχουν εμφανιστεί κομμάτια του κράτους να σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα. Οι σχέσεις αυτές, αν και εξακολουθούν να μεταφράζονται ως μεμονωμένα περιστατικά διαφθοράς (συνήθως κάποιων μπάτσων ή δικαστικών), αφορούν κάτι πολύ περισσότερο: την οργανική σύνδεση του κράτους με τις εκάστοτε μαφίες. Η “συνεργασία” αυτή, βέβαια, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, ούτε η βία που παράγει. Ειδικά σε κάποιες χώρες, όπως το Μεξικό, φαίνεται το πιο δολοφονικό της πρόσωπο.
Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο δήμαρχος της Iguala του Μεξικού δίνει εντολή στην αστυνομία να σταματήσει τρία λεωφορεία με φοιτητές διαδηλωτές από την επαρχία Ayotzinapa, εμποδίζοντάς τα να προσεγγίσουν την πόλη. Οι μπάτσοι αρχίζουν να πυροβολούν σκοτώνοντας έξι άτομα (τρεις φοιτητές και άλλα τρία άτομα που βρίσκονταν τυχαία στη περιοχή) και τραυματίζοντας άλλους 25, ενώ 43 από τους φοιτητές εξαφανίζονται.
Τις επόμενες ημέρες ξεσπάνε μαχητικές διαδηλώσεις τόσο στην επαρχία όσο και στην πρωτεύουσα, με απαίτηση την επιστροφή των αγνοούμενων φοιτητών. Τελικά, θα γίνει γνωστό ότι τους 43 διαδηλωτές, ηλικίας από 15 μέχρι 25, τους είχε απαγάγει η αστυνομία και σε συνεργασία με το δήμαρχο και τη γυναίκα του, τους παρέδωσε στην τοπική μαφία, Guerreros Unidos*, η οποία σκότωσε όσους δεν είχαν σκοτώσει ήδη οι μπάτσοι και έκαψε τα σώματά τους.
Αλληλεγγύη σε όσους παραμένουν ακόμα στο δρόμο,
διαδηλώνοντας παρά την καταστολή.
Όσο για εμάς, που βρισκόμαστε μίλια μακριά, το λιγότερο που μας αναλογεί είναι οργή. Όπως στο Μεξικό, έτσι και παντού, στεκόμαστε ενάντια
στο κράτος και τις μαφίες
*Σημειώνεται ότι κεφάλι των Guerreros Unidos είναι η γυναίκα του δήμαρχου. Αυτή, ο δήμαρχος και ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας, 3 μέρες μετά την απαγωγή φρόντισαν να εξαφανιστούν.
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αρχιτεκτονικής”
|
