[ Straight outta Copenhagen ]
: σεβασμός…
+ ένα κείμενο του Macoy, περίοπτου μέλους της σκηνής του γκραφ στην Κοπεγχάγη, δανεισμένο από το γκραφίτι περιοδικό “Πίσα“:

“Να μην ακολουθείς κανόνες, να μη σου ανήκει τίποτα, να μην πουλάς τίποτα: το γκραφίτι είναι μια στιγμή αυτονομίας. Είναι ένα σημάδι ότι δεν είμαστε εντάξει με το πώς μοιάζει αυτός ο κόσμος, τόσο λόγω του πόσο αφιλόξενος και καταπιεστικός είναι, όσο και σαν σημάδι ενός ξεσπάσματος για τις αδικίες που διαπράττονται καθημερινά. Και όχι, δεν πρόκειται να κάτσουμε ήσυχα στους καναπέδες μας μπροστά στην τηλεόραση, κάνοντας μούτρα και γκρινιάζοντας.
Θέλουμε να δείξουμε πως μπορούμε να παράγουμε τη δικιά μας σκέψη και να δρούμε άνευ οδηγιών. Παρόλα αυτά. το «παραδοσιακό γκραφίτι» και το πολιτικό γκραφίτι στην πόλη μου δεν έμπλεκαν ποτέ ιδιαίτερα μεταξύ τους. Το πολιτικό γκραφίτι ήταν κάτι που έκανες απλά με ένα μαύρο σπρέυ ή, το πολύ, κι ένα στένσιλ και το παραδοσιακό γκραφίτι παρέμενε απλά το να γράφεις στον τοίχο το προσωπικό σου “alter ego”.
Το να κάνεις όμως παράνομο γκραφίτι αποτελεί πάντοτε μια πολιτική πράξη ·και εύχομαι τα παιδιά που το μόνο πράγμα που τους απασχολεί είναι τα γαμηστερά στάιλ και το να χαζεύουν το όνομα τους στη γειτονιά τους, κάποτε να το συνειδητοποιήσουν αυτό.