Αποσπάσματα από κείμενο του 101ου τεύχους του περιοδικού Sarajevo (δεκέμβρης ’15)


“[…] Στις 12 του περασμένου Νοέμβρη η τουρκική ακτοφυλακή βιντεοσκόπησε ένα σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής, και έναν “ακτοφύλακα” (μπάτσο σε κάθε περίπτωση) που προσπαθούσε (και κατάφερε) να τρυπήσει μια βάρκα γεμάτη πρόσφυγες, μέσα στη νύχτα. Το βίντεο “ανέβηκε” στο διαδίκτυο και το είδαν χιλιάδες ζευγάρια μάτια σ’ όλον τον κόσμο. Κατά την τουρκική εφημερίδα hurriyet ο (υποναύαρχος) Αθ. Αθανασόπουλος, επικεφαλής του λιμενικού, δήλωσε “σοκαρισμένος” απ’ το βίντεο κσι υποσχέθηκε ότι θα πάρει μέτρα…

Θα πρέπει να είναι μόνιμα σε σοκ ο αρχιλιμενοκαραβανάς, σε μόνιμη παράλυση ίσως, και τελικά δεν τα καταφέρνει να “πάρει μέτρα”. Στις 22 του περασμένου οκτώβρη η διεθνής οργάνωση human rights watch που έχει μέλη σε διάφορα ελληνικά νησιά, εξέδωσε μια αναφορά με τον εξαιρετικά μετριοπαθή τίτλο: “ελλάδα, οι επιθέσεις στις βάρκες βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές μεταναστών”  […]

“[…] Ο Μαχμούντ (ψευδώνυμο), ένας σύριος 55 χρονών, είπε τα ίδια πράγματα. Πρόσθεσε ότι το μεγάλο σκάφος είχε 4 σημαίες:
Είχε μια ελληνική σημαία, μία της ε.ε. και άλλες δύο που δεν ξέρω τι σημαίες ήταν… Το πλοίο έγραφε στο πλάι κάτι με μπλε γράμματα που δεν μπορούσα να τα διαβάσω… Προσπάθησαν να με χτυπήσουν στο κεφάλι, αλλά έσκυψα και την γλίτωσα. Χτυπούσα 5 με 20 λεπτά. Χτυπούσαν τους πάντες, χωρίς διάκριση, ακόμα και τις γυναίκες και τα παιδιά… Ήμασταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα… Μόλις μας ανάγκασαν να γυρίσουμε στα Τουρκικά, τρυπήσαν την βάρκα μας… Ευτυχώς γλιτώσαμε όλοι. Ήταν τρομακτικό. Το μικρό ταχύπλοο έκανε συνέχεια κύκλους γύρω μας για να κάνει κύματα και να μπουν νερά στη βάρκα μας. Είχαμε κάτι καπέλα και μ’ αυτά προσπθούσαμε να αδειάζουμε το νερό που έμπαινε μέσα […]”

Εκτός απ’ την ιεραρχία της ελληινκής ακτοφυλακής,θα πρέπει να είναι “σοκαρισμένη” και η αντίστοιχη της frontex. Γιατί δεν είναι καθόλου αυθαίρετο συμπέρασμα ότι τα πρώτα πλωτά τάγματα θανάτου που κινούνται με τόση άνεση στα ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας μεταξύ συγκεκριμένων ελληνικών νησιών (μυτιλήνη, κως, χίος) και των αντίστοιχων τουρκικών παραλίων, αποτελούνται από έλληνες λιμενόμπατσους (ή/και καλούς φίλους τους). Και το “καλό ανθρωπιστικό” μέρος του ελληνικού λιμενικού (ας υποθέσουμε ότι υπάρχει και τέτοιο…) δεν μπορεί να δει αυτές τις πλωτές ομάδες κουκουλοφόρων δολοφόνων – kkk made in greece…
Κάτι έχουν πάθει τα ματάκια του…

Πέρα απ’ το αυτοτονόητο φρικάρισμα, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: εκτός απ’ το να βγάζουν την φασιστική, δολοφονική “καύλα” τους κάνοντας πολλά εγκλήματα απ’ αυτά που προβλέπει γενικά η νομοθεσία και ειδικά η νομοθεσία για όσους βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα, επιδιώκουν κάτι “ορθολογικό” τα ελληνικά τάγματα θανάτου; Να σταματήσουν τον ερχομό δεκάδων χιλιάδων προσφύγων πολέμου και μεταναστών αποκλείεται. Τι σκατά υπάρχουν στα κεφάλια τους;

Μην βιαστείτε να θεωρήσετε αυτούς τους υπ-ανθρώπους απλούς “ιδεολόγους”!!! Υπάρχουν μία συν μία συνέπειες της δολοφονικής τους δράσης. Η πρώτη είναι ότι κρατιέται σχετικά ψηλά η τιμή της παράνομης θαλάσσιας διέλευσης (ακριβώς λόγω των κινδύνων) που σημαίνει απλά πως “αν πληρώσεις καπέλο δεν θα σου τρυπήσουν την βάρκα ούτε θα σου πάρουν την μηχανή”… Και δεύτερον, ανεβαίνει η τιμή των άλλων λιγότερο (ή καθόλου) επικίνδυνων ταξιδιών προς την ευρώπη -γιατί υπάρχουν και τέτοια για όσους πρόσφυγες μπορούν να πληρώσουν κάμποσα χιλιάρικα “το κεφάλι”.

Πολύ απλά: έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι τα ελληνικά τάγματα θανάτου πληρώνονται… Και αυτό είναι σε πλήρη επίγνωση όλης της “σοκαρισμένης” λιμενομπατσοϊεραρχίας, ελληνικής και διεθνούς…. Όπως συμβαίνει με το υπόλοιπο, πιο light, μέρος της “αξιοποίησης των προσφύγων”, ας πούμε το εμπόριο (από έλληνες προς τούρκους) των μηχανών των φουσκωτών που φτάνουν σε ελληνικές ακτές. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Γιατί το διαφορετικά θα σήμαινε απλά, πολύ απλά, ότι η περήφανη ελληνική λιμενοαστυνομία δεν μπορεί να ελέγξει καν και καν λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας έναντι (ομοεθνών της) πειρατών / δολοφόνων…  Πράγμα που θα σήμαινε αναπόφευκτα το ξήλωμα όλων των γαλονιών -για ανικανότητα. Αλλά όχι δεν υπάρχει “ανικανότητα”. Υπάρχουν φράγκα.

[…]Εάν ένας πρωτοκοσμικός χάσει έναν φίλο του, έναν συγγενή του, ή απλά κάποιον άγνωστο ομοεθνή του σε κάποια “τρομοκρατική ενέργεια”, τότε 9,5 φορές στις 10 θα δώσει την άδεια στην αστυνομία και στον στρατό του να εκδικηθεί. Οι πρωτοκοσμικοί πενθούν εξαπολύοντας ό,τι φονικότερο διαθέτουν, ή/και κάνοντας τα διαμερίσματα υων πρωτοκοσμικών πόλεων (τα “ύποπτα” τέτοια) πεδία στρατιωτικών εκκαθαρίσεων. Επιπλέον οι πρωτοκοσμικοί πενθούν καταστρέφοντας ακόμα εντονότερα τις ζωές των Άλλων. Με δύο λόγια: οι πρωτοκοσμικοί πενθούν σκορπώντας θάνατο. Κι αυτή είναι η αιχμή του “πολιτισμού” τους (μας).

Αν οι Άλλοι, οι “μισοπολιτισμένοι” ή και “απολίτιστοι” Άλλοι (μουσουλμάνοι μάλιστα…), αυτοί οι άλλοι που δεν χωράνε στα φρούρια μας γιατί είναι επικίνδυνα ανεπίδεκτοι των βασικών κανόνων του “πολιτισμού” μας, αν αυτοί, λοιπόν, υιοθετούσαν έστω το ένα δέκατο της αξιακής (μας) αιχμής, τότε στην ευρώπη και στις ηπα δεν θα είχε μείνει κολυμπηθρόξυλο. Όμως όχι. Αυτοί οι Άλλοι είναι πολιτιστικά ανώτεροι: πενθούν σιωπηλά, με αξιοπρέπεια, χαλιναγωγώντας την δίκαιη οργή τους.
[…]”