φώτο απ’ την στόμα-με-στόμα διαδήλωση που κάλεσε το antifa community στο κέντρο της αθήνας με την αφορμή της στρατιώτικης εκκένωσης της Ειδομένης |
 |
|
+ η αφίσα που κολλήθηκε >
|
 |
|
Η αστυνομο-στρατιωτική εκκένωση της Ειδομένης είναι όπως το εσωτερικό ενός στρατοπέδου σε συνθήκες αναταραχής:
-περιλαμβάνει τον τεμαχισμό του πεδίου σε διακριτές ζώνες επιχειρήσεων,
-αστυνομικά ελικόπτερα να υπερίπτανται της περιοχής,
-σιγή δημοσιότητας (ή το υποκατάστατό της: την προπαγανδιστική χρήση της, εκ μέρους της σοσιαλ/ακροδεξιάς κυβέρνησης),
-ΜΚΟ να φοβερίζουν τους μετανάστες/στριες, «ενημερώνοντας» τους για τα τεκταινόμενα
-και φυσικά αρκετούς ντόπιους/ντόπιες ουσιαστικά να υποστηρίζουν κάθε πτυχή αυτής της επιχείρησης με ανθρωπιστικά, υποτίθεται, «επιχειρήματα».
Πως συνέβη αυτό; Συνέβη γιατί ο πόλεμος συνεχίζεται στη Συρία και αλλού –και το λεγόμενο «προσφυγικό ζήτημα» είναι απλά ένα μέρος του. Συνέβη γιατί οι χιλιάδες θάνατοι μεταναστών στην Μεσόγειο δεν θεωρούνται κάτι περισσότερο από απλοί αριθμοί. Συνέβη γιατί όλες αυτές οι γυναίκες, όλοι αυτοί οι άντρες δεν είναι πλέον τόσο «χρήσιμες/οι» στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Συνέβη γιατί στο δημόσιο λόγο ξαναέγιναν «μετανάστες» από «πρόσφυγες». Συνέβη γιατί το ελληνικό στρατο-αστυνομικό σύμπλεγμα προβλήθηκε και έδρασε ως το έσχατο εργαλείο του καθεστωτικού ανθρωπισμού. Συνέβη γιατί
επί τόσους μήνες 15.000 μετανάστες αρνούνταν να εγκλειστούν σε κρατικές δομές και συνέχιζαν τον αγώνα τους αμφισβητώντας σύνορα και στρατούς.
Συνέβη εν τέλει γιατί ο ανθρωπισμός των διάσπαρτων στρατοπέδων είναι η επιβολή ενός ενιαίου και καθολικού προτύπου υπο-ζωής/επιβίωσης των μεταναστών «για το καλό τους».
Συνέβη γιατί δεν είναι μόνο ο φράχτης στα ελληνο-μακεδονικά σύνορα, |