Και το νου μας συνεχίζουμε να τον έχουμε σε όλους αυτούς τους « άλλους» και σε όλες εκείνες τις « άλλες» που άλλοτε σαν «τζιχαντιστές» και σαν «εισβολείς» κι άλλοτε σαν «κατάσκοποι του Ερντογάν» διώκονται, εξοντώνονται σωματικά και συναισθηματικά στο βωμό της «πατρίδας». Το νου μας τον έχουμε στους «άλλους» και στις «άλλες» που στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τόσο ώστε να υποβιβαστεί η ύπαρξη τους στα όρια της απλής αναπαραγωγής. Στους «άλλους» και στις «άλλες» με τα μυριάδες φαντάσματα, και τις άπειρες ελπίδες στοιβαγμένα σε πάνινες τσάντες. Στους «άλλους» και στις «άλλες» φυλακισμένους/ες στις τεντουπόλεις της Μόριας και στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, περικυκλωμένους/ες από ρατσιστές, μπάτσους, στρατιωτικούς και δεσμοφύλακες. Στους «άλλους» και στις « άλλες» που όσο αφήνουμε χώρο για την περαιτέρω υποτίμηση της ζωής τους, δημιουργούμε το έδαφος για την υποτίμηση και της δικής μας ζωής. Στους «άλλους» και στις « άλλες» που ίσως και ν’ αποτελούν θραύσματα εικόνων και από το δικό μας μέλλον...