ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024 | 19:30 | Ελευθεριακό Εργαστήρι F451, Τσακάλωφ 20, Άλσος, Γιάννινα

Διοργάνωση / Πολιτική υποστήριξη: Κarşıyız – εργοστάσιο αρνητικής συνείδησης
 

«Η ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ»

Η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον παγκόσμιο πόλεμο και γιατί μας αφορά

Ο πόλεμος δεν διακόπτει τις ροές της οικονομίας· τις ανακατευθύνει. Επιχειρηματίες, επιστήμονες και βιομήχανοι έχουν συνδέσει τις δουλειές τους με το βάθεμα της πλανητικής σύγκρουσης. Γι’ αυτό θέλουν να συνεχιστούν τα σφαγεία. Γι’ αυτό επενδύουν σε αγωγούς καυσίμων, πλατφόρμες επαναεριοποίησης φυσικού αερίου, χερσαία και υπεράκτια αιολικά πάρκα. Πρόκειται για ενεργειακές υποδομές που εντάσσονται στο σχέδιο απεξάρτησης της ΕΕ από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα. Και γι’ αυτό συνοδεύονται από ακραία στρατιωτικοποίηση. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ.

Το ελληνικό κράτος έχει τους δικούς του, αυτοτελείς στόχους μέσα στη συγκυρία. Συμμετέχοντας σε δύο πολεμικά μέτωπα, αναθερμαίνει τις επεκτατικές του βλέψεις προς ανατολάς. Γι’ αυτό εξαρχής ενεπλάκη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Αναβαθμίζοντας το λιμένα της Αλεξανδρούπολης σε διεθνή κόμβο μεταφοράς στρατιωτικού υλικού στη ν/α Ευρώπη, μετέτρεψε την περιοχή σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης. Γι’ αυτό υποστηρίζει το κράτος του Ισραήλ. Γύρω από την δολοφονική συμμαχία με το καθεστώς απαρτχάιντ του Τελ Αβίβ, πλέκονται τα συμφέροντα των ελλήνων καπιταλιστών του τουρισμού, της κτηματαγοράς και της πολεμικής βιομηχανίας. Σε Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, ένας κρίκος συνδέει τα οικονομικά συμφέροντα των αφεντικών με τις επεκτατικές βλέψεις του κράτους: ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ.

Από τη μία, οι μπίζνες του κατασκευαστικού κεφαλαίου και ο διττός ρόλος της ελληνόκτητης ναυτιλίας που αντλεί διπλά οφέλη μέσα στη συγκυρία. Από την άλλη, η «ανάκαμψη» της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, τα γιγαντιαία εξοπλιστικά προγράμματα και οι 190 ελληνικές εταιρείες που δουλεύουν για την παγκόσμια πολεμική μηχανή. Αυτές είναι οι απτές, υλικές όψεις της εμπλοκής. Την ίδια στιγμή, ένα δόγμα στρατιωτικής πειθαρχίας και κρατικά οργανωμένης σύγχυσης επιχειρείται να εγκαθιδρυθεί στην καθημερινότητα. Σαν μια ακόμα εντολή να βγάλουμε τον σκασμό, να γίνουμε ακόμα πιο φτηνοί, να γίνουμε στρατιώτες. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ.

Ας πάρουμε θέση. Στον μοναδικό πόλεμο που χρειάζεται να κάνουμε: εκείνον στα μετόπισθεν του ελληνικού ιμπεριαλισμού. Εκεί που δίνονται οι καθημερινές μάχες του προλεταριάτου. Κόντρα στα αφεντικά, τους φασίστες και το κράτος τους, ένα σύνθημα ακούγεται από παλιά: ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ