antifa ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ | Από τη Γάζα μέχρι την Αθήνα, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ – Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Σάββατο 11/11/2023, 12:00, πλ. Βικτωρίας

Η εξαθλίωση και η εξόντωση των Παλαιστίνιων μεθοδεύεται εδώ και δεκαετίες. Οι βόμβες και οι στρατόμπατσοι του ισραηλινού απαρτχάιντ δεν έχουν σταματήσει να δολοφονούν χιλιάδες άντρες και γυναίκες στη Λωρίδα της Γάζας, στη Δυτική Όχθη και αλλού.

Στην Παλαιστίνη, εδώ και δεκαετίες, οι ίδιοι άντρες και οι ίδιες γυναίκες αντιστέκονται και για λογαριασμό μας.

Καθώς τα σύννεφα ενός γενικευμένου πολέμου πυκνώνουν, το ελληνικό κράτος σπεύδει να πιάσει μια θέση και σε αυτό το σφαγείο. Όπως έκανε και με την Ουκρανία: με τη «σωστή πλευρά της ιστορίας».

Ένας κρίκος που συνδέει τα οικονομικά συμφέροντα των αφεντικών με τις -πάντα αντιτουρκικές- επεκτατικές βλέψεις του κράτους: έτσι καθορίζεται η ελληνική συμμετοχή στον παγκόσμιο πόλεμο.

Από τη μία, η παροχή όπλων, βάσεων, επιμελητείας και υποδομών. Η μετατροπή του Έβρου σε προκεχωρημένο φυλάκιο και η ολόψυχη πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη του Τελ Αβίβ και του Κιέβου.

Από την άλλη, οι κύκλοι εργασιών του ελληνικού κεφαλαίου: γύρω από την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία, η οποία χτίστηκε με διακομματική στήριξη δεξιάς και αριστεράς, συστοιχίζονται τα συμφέροντα εφοπλιστών, κατασκευαστικού κεφαλαίου και άλλων αφεντικών. Το ίδιο και η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης: δεν προσφέρεται μόνο για την ακραία στρατιωτικοποίηση των συνόρων, αλλά και για μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις.

Όσο στα σύνορα το κράτος εξοπλίζεται μέχρι τα δόντια, άλλο τόσο οργανώνεται πολεμικά στο εσωτερικό του: ο ταξικός πόλεμος που έχει κηρυχθεί στην πολυεθνική εργατική τάξη, διαπερνάει καταιγιστικά τις ζωές μας. Ένα μείγμα πειθαρχίας, υποτίμησης και οργανωμένης σύγχυσης εγκαθιδρύεται στην καθημερινότητα.

Δεν χαζεύουμε τον πόλεμο σαν να είναι ταινία: παίρνουμε θέση. Ενάντια στα πολεμικά σχέδια του ελληνικού κράτους, τα ντόπια αφεντικά και τους έλληνες φασίστες. Αν τόσα χρόνια μάθαμε κάτι από τους Παλαιστίνιους, αν μάθαμε κάτι από τις μετανάστριες εργάτριες των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των γειτονιών μας, είναι αυτό: οι ταξικοί εχθροί μας φαντάζουν ανίκητοι μόνο όσο μας βρίσκουν με τα χέρια κατεβασμένα.