Ανάμεσα στα 112 που βαράνε ασταμάτητα στα κινητά, ένας ακόμα συναγερμός συντονίστηκε πρόσφατα στο ρεπερτόριο με εξίσου εκνευριστικό ήχο. Η «άνοδος της ακροδεξιάς» ήρθε να προστεθεί σε μία σειρά καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, από ιούς και καιρικά φαινόμενα μέχρι σατανικούς δικτάτορες.

Για όποιον/α δεν γεννήθηκε χθες, βέβαια, το περίεργο δεν είναι τα ανεβασμένα εκλογικά ποσοστά ακροδεξιών κομμάτων στη «γηραιά ήπειρο», αλλά το ποιους ακριβώς «ανησυχούν». Γιατί, αν τους πάρουμε στα σοβαρά, θα πρέπει να πιστέψουμε και τα παρακάτω:

Η καραντίνα και η τρομο-εκστρατεία ήταν μέτρα για το καλό της υγείας μας. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι πνιγμοί μεταναστ(ρι)ών είναι η φιλανθρωπία σε όλο της το μεγαλείο. Η επίθεση στην προλεταριακή νεολαία είναι καταπολέμηση της βίας. Η φτώχεια κάνει τους ανθρώπους ακροδεξιούς. Η περισσότερη δουλειά και ο λιγότερος μισθός μας απελευθερώνουν από την οκνηρία. Τα όπλα που αγοράζονται σωρηδόν μας προστατεύουν από κακόβουλους γείτονες. Ο άι βασίλης υπάρχει. Και ούτω καθεξής.

Με ακροδεξιά μορφώματα να (συγ)κυβερνούν ή χωρίς, η – όχι και τόσο – ενωμένη Ευρώπη κάνει βουτιά στην καπιταλιστική κρίση ενώ ετοιμάζεται για πόλεμο. To ζούμε live σε αυτή τη γεμάτη ζήλο γωνιά της. Έναν πόλεμο μεταξύ κρατών και, παράλληλα, έναν πόλεμο προς το εσωτερικό τους: απέναντι στο πολυεθνικό προλεταριάτο· με τη βίαιη διαχείριση της εργασίας του και την πολτοποίηση των εγκεφάλων του.

Δεν είναι «άνοδος της ακροδεξιάς» λοιπόν. Είναι τα κράτη που οργανώνουν τον φασισμό τους και φασίστες που οργανώνονται στα κράτη τους.

Οι φασίστες δεν είναι αντισυστημικοί, αλλά ένα πρόσωπο των αφεντικών μας. Τα «λαϊκά μέτωπα» δεν βάζουν κόντρα στον φασισμό, επειδή ακριβώς δεν είναι ενάντια στον φασισμό. Γι’ αυτό και δεν αποτελεί αντίφαση να συνυπάρχουν στρατόπεδα συγκέντρωσης με «προοδευτικούς νόμους» και εξαγώγιμο «αντιρατσισμό».

Στα μέρη μας, το μάθαμε καλά πριν κάποια χρόνια: κανένα «τείχος της δημοκρατίας» δεν στάθηκε απέναντι στην συμμορία της χ.α. και τους παρατρεχάμενους. Σταθήκαμε όλοι/ες εμείς: στις γειτονιές, στις δουλειές, στα σχολεία. Αυτή η μνήμη μας σώζει από την εν εξελίξει παραπλάνηση.

— Τσακίστε τους φασίστες και τα αφεντικά τους.