Εσχάτως, σε αυτόν τον τόπο όλα μοιάζουν να πηγαίνουν καλά! Η «πολιτική ρευστότητα» μοιάζει δειλά δειλά να υποχωρεί, τα «μητσοτάκη γαμιέσαι» αντηχούν όλο και λιγότερο στους διαδικτυακούς τοίχους, ο Τσαβούσογλου ευχαριστεί «τον καλό του φίλο Νίκο» και η ΕΥΠ κάνει και πάλι σωστά τη δουλειά της. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν αυτό που ονομάζεται «προεκλογική περίοδος». Μια στιγμή όμως! Όλα αυτά τα χαρούμενα νέα τα οποία τελευταία πληροφορούμαστε προέρχονται από τα ίδια τα αδηφάγα στόματα που, ελάχιστο καιρό πριν, μας παρέθεταν τους χιλιάδες τρόπους μέσω των οποίων θα επέλθει ο βιολογικός μας θάνατος: ένα μείγμα τουρκικής προκλητικότητας, ρωσικής επιθετικότητας, ενεργειακής φτώχειας, ιογενών λοιμώξεων και σπανιότητας των τροφίμων. Τελικά τί σκατά να πιστέψουμε;

Η προεκλογική περίοδος μοιάζει με μια real politik αναβίωση του Matrix, αρκεί να έχουμε κουμπώσει και το κόκκινο και το μπλε χάπι. Οι δυνατές πραγματικότητες τεμαχίζονται, οργανώνονται και σερβίρονται με μεγαλύτερη ευαισθησία από κάθε άλλη εποχή. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πως το θαύμα της «αλληλεγγύης» των μέχρι πρότινος αιωνίων εχθρών της ανατολικής μεσογείου πηγαίνει πακέτο με την επίσκεψη του Μπλίνκεν με σκοπό (ποιον άλλον;) την επέκταση των μετώπων του παγκοσμίου πολέμου. Σκεφτείτε πως η εθνική ομοψυχία στο δρόμο προς την κάλπη συνοδεύεται με δημόσιες απειλές για αλληλοτσιμεντώματα των αφεντικών του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλιώς κάποιων εκ των μεγαλύτερων αφεντικών του ελληνικού εφοπλισμού και του οργανωμένου εγκλήματος σε αυτή τη χώρα. Έπειτα θυμηθείτε τις τιμές των καυσίμων πριν τη «ρωσική εισβολή στην Ουκρανία» ή τα «green pass» που μας έσωσαν από τις «εκατόμβες των νεκρών».

Εάν οι εκλογές έχουν κάποια αξία αυτή είναι η εκ νέου οργάνωση της υποτίμησης μας. Είναι η άνευ όρων παράδοση των εργατικών συμφερόντων μας στα χέρια των αφεντικών μας. Είναι η απόπειρα του κράτους μας να στηρίξουμε τα πολεμοχαρή σχέδια του. Είναι η κατάφαση στις δεξιές και τις αριστερές γραμμές του. Είναι οι βλακείες που συσσωρεύονται στα ήδη μπερδεμένα μυαλά μας.

Με αυτά και με εκείνα, να μας επιτρέψετε μια πρόβλεψη: με ανοιξιάτικες ή με καλοκαιρινές κάλπες, με απλή ή ενισχυμένη αναλογική, οι εκλογές θα βγάλουν το κόμμα της εθνικής ενότητας και, μάλιστα, με καραμπινάτη αυτοδυναμία. Γιατί ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.

Όσο για εμάς; Να μην τους αφήνουμε άλλο να παίζουν μπάλα σε άδειο γήπεδο.