Αυτό που συµβαίνει γύρω µας είναι µια παρατεταµένη προετοιµασία για πόλεµο. Μπορεί οι επικοινωνιακές ανάγκες των
αφεντικών να ήθελαν σε προηγούμενη φάση να θολώνουν τα νερά μιλώντας για μεμονωμένες περιφερειακές συγκρούσεις εδώ
κι εκεί (και μεμονωμένες «κρίσεις»)· πλέον όμως δεν βρίσκουν κανένα λόγο να το κρύβουν. Σε όποιο παράλληλο αλγοριθμικό
σύμπαν και να ζει κανείς, δε μπορεί να μην έχει παρατηρήσει ότι τα πολεμικά ανακοινωθέντα δίνουν και παίρνουν.

Αυτή η διαδικασία πάει πίσω στο χρόνο και δυστυχώς έχει και μέλλον: τα καπιταλιστικά κράτη δεν σχεδιάζουν με γνώμονα
μερικές εβδομάδες αλλά πολύ παραπάνω. Η καραντίνα και η «εμβολιαστική εκστρατεία» ήταν μία πρώτη επίδειξη των διαθέσεών
τους. Και αν έχουμε μάθει κάτι από τότε, είναι ότι δεν χρειάζεται να είμαστε ειδικοί για να καταλάβουμε προς τα που το πάνε.

* Για να διαβάσεις ολόκληρη την προκήρυξη, πάτα εδώ.