Το ψηφιακό κράτος είναι πολεμικό κράτος

Σίγουρα κάτι θα έχει πάρει το αυτί σας: «Τεράστιες επενδύσεις σε βάσεις δεδομένων», «έρχεται το κρατικό ψηφιακό cloud», «η ψηφιοποίηση αλλάζει τον δημόσιο τομέα». Μαζί με αυτά τα ωραία, ακούγονται και μερικά ακόμα: «με qr που θα στέλνει το ελληνικό κράτος θα μπαίνει ο κόσμος στα γήπεδα», «με qr θα κυκλοφορούν οι άνθρωποι στο Παρίσι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων», «αυξάνεται η χρήση ψηφιακής κάρτας εργασίας σε πολλές εταιρίες» κοκ.

Ένα σωρό χαριτωμένα ονόματα εφαρμογών κόβουν βόλτες τελευταία. Μέσω “my data” το ελληνικό  κράτος συλλέγει όλες τις συναλλαγές εντός της επικράτειας σε μία ψηφιακή βάση δεδομένων -για να διασταυρώνει καλύτερα τα νταλαβέρια των αφεντικών μας και, τελικά, το πώς θα χαλάμε το μισθό μας. Μέσω “my ergani” μαζεύει όλα τα δεδομένα που προκύπτουν από τα ωράρια, τις άδειες και τα ρεπό μας – ενώ τα αφεντικά μάς τσεκάρουν αεροπλανικά. Μέσω “gov.gr wallet” θα μας κάνει εξακρίβωση κάθε φορά που μπαίνουμε στο γήπεδο. Η λίστα συνεχώς μεγαλώνει: απ’την «ψηφιακή πλατφόρμα αναζήτησης εργασίας» και το «panic button» μέχρι την «ψηφιακή πλατφόρμα για κοινωφελή εργασία», ένας σκασμός αλγόριθμοι που μας μετράνε συνεχώς εκτείνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κρατικού μηχανισμού.

Πλάι σε κάθε ψηφιακή πλατφόρμα, ζει ένας αναλογικός μπάτσος. Και πίσω από κάθε επιμέρους κρατική τεχνολογία, ζει ο ελέφαντας στο δωμάτιο: η συμμετοχή της ελλάδας στον πόλεμο. Που δεν έχει μόνο διακρατικές συμφωνίες για όπλα και αποστολή φρεγατών. Έχει, πρώτα και κύρια, τη διαχείρισή μας με όρους πολεμικούς εδώ πέρα. Τον μεγαλύτερο έλεγχο και την περισσότερη πειθάρχησή μας. Οι ψηφιακές εφαρμογές που δήθεν διευκολύνουν και τα επιδόματα σε μορφή pass είναι, στην πραγματικότητα, κομμάτι του ελέγχου των μετόπισθεν ενός κράτους σε πόλεμο. Γι’αυτό καίγονται τόσο πολύ για «εκσυγχρονισμό».

Όπως και στην υπηρεσία του «πολέμου ενάντια στον αόρατο εχθρό» ένα ψηφιακό πιστοποιητικό ήρθε  να τα βάλει με «ανορθολογικούς ανεμβολίαστους», επιπλέον τεχνολογίες επιστρατεύονται για να τα βάζουν με την πολυεθνική εργατική τάξη -ό,τι όνομα και αν της προσδίδουν κάθε φορά. Το «ψηφιακό κράτος» είναι, τελικά, πολεμικό κράτος.

Ο ψηφιακός έλεγχος δεν είναι big brother. Έχει την ίδια φάτσα με ό,τι μισήσαμε τόσα χρόνια.

Σε κάθε περίπτωση -και ακόμα περισσότερο όταν αυτοί ζεσταίνουν τις πολεμικές τους μηχανές: καμία εμπιστοσύνη στους ρουφιάνους!

(με πρώτο και καλύτερο αυτόν στα χέρια μας)