Το γεγονός ότι οι μετανάστες εργάτες αποτελούν ανθρώπους β’ διαλογής για το κράτος και τα αφεντικά το ξέραμε.

Το βλέπαμε όταν νομιμοποίησαν το push-back με ευκολία, μιλώντας για ζήτημα δημόσιας υγείας.

Το είδαμε στην ρητορική περί 2 μετώπων του πολέμου που έχει η ελλάδα: το μεταναστευτικό και τον covid-19.

Συνεχίσαμε να το βλέπουμε στην ολοένα και πιο ολοκληρωτική διαχείριση των μεταναστών στα σύνορα, στις μητροπόλεις, στα hot spot και τα κλειστά κέντρα κράτησης.

Στο hot spot της Ριτσώνας, με θεωρητική χωρητικότητα για διαμονή -ό,τι και να σημαίνει αυτό εξαρχής- 900 ανθρώπων, ζουν σήμερα μέσα σε πρόχειρες σκηνές τουλάχιστον 2.500, περιμένοντας να εγκριθεί η αίτηση ασύλου τους.

Οι #μένουμε_σπίτι αποφάσισαν ότι υπάρχει μία «υγειονομική βόμβα» βασιζόμενοι σε 23 +1 ασυμπτωματικά κρούσματα. Αποφάσισαν, τώρα που γυρίζει, ότι τί πιο εύκολο από το να μαντρώσεις τον χώρο, να βάλεις μπάτσους στην περίμετρο -και να το βαφτίσεις δημόσια υγεία. Αποφάσισαν ότι τέτοιες ευκαιρίες για επίδειξη κρατικής πυγμής, δεν πάνε χαμένες.

Είναι οι ίδιοι που σε πρόσφατες συνεντεύξεις τύπου ονειρεύονταν θερμά επεισόδια με την τουρκία στο άμεσο μέλλον, λόγω “στρατηγικής εισβολής μολυσμένων μεταναστών”. Μιλάνε όπως σχεδιάζουν. Και τους έχουμε δεί πώς πράττουν.